Diary Note 13

Diary Note 13

22 April,2016

Knowledge

การส่งเสริมพัฒนาการและการปรับพฤติกรรม

เด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

• เพื่อให้เด็กสามารถช่วยเหลือตนเองได้ในชีวิตประจำวัน

• ใช้ชีวิตอยู่ในสังคมได้ใกล้เคียงกับคนปกติมากที่สุด 

• เน้นการดูแลแบบองค์รวม (Holistic Approach)

1. การฟื้นฟูสมรรถภาพทางการศึกษา

• เพิ่มทักษะพื้นฐานด้านสังคม การสื่อสาร และทักษะทางความคิด

• เกิดผลดีในระยะยาว

• เน้นการเตรียมความพร้อมเพื่อให้เด็กสามารถใช้ในชีวิตประจำวันจริงๆแทนการฝึกแต่เพียงทักษะทางวิชาการ

• แผนการจัดการศึกษาเฉพาะบุคคล(Individualized Education Program; IEP)

• โรงเรียนการศึกษาพิเศษเฉพาะทาง โรงเรียนเรียนร่วม ห้องเรียนคู่ขนาน

2.การฟื้นฟูสมรรถภาพทางสังคม

• การฝึกฝนทักษะในชีวิตประจำวัน (Activity of Daily Living Training)

• การฝึกฝนทักษะสังคม (Social Skill Training)

• การสอนเรื่องราวทางสังคม (Social Story)

3. การบำบัดทางเลือก

• การสื่อความหมายทดแทน (AAC)

• ศิลปกรรมบำบัด (Art Therapy)

• ดนตรีบำบัด (Music Therapy)

• การฝังเข็ม (Acupuncture)

• การบำบัดด้วยสัตว์ (Animal Therapy)

การสื่อความหมายทดแทน
(Augmentative and Alternative Communication ; AAC)

• การรับรู้ผ่านการมอง (Visual Strategies)

• โปรแกรมแลกเปลี่ยนภาพเพื่อการสื่อสาร (Picture Exchange Communication System; PECS)

• เครื่องโอภา (Communication Devices)

• โปรแกรมปราศรัย

บทบาทของครู

• ตำแหน่งการนั่งของเด็กไม่ควรให้นั่งติดหน้าต่างหรือประตู

• ให้เด็กนั่งแถวหน้าสุดใกล้โต๊ะครู

• จัดให้เด็กนั่งติดกับนักเรียนที่ไม่ค่อยเล่น ไม่ค่อยคุยในระหว่างเรียน

• ให้เด็กมีกิจกรรม เปลี่ยนอิริยาบถบ้าง

การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ

1. ทักษะทางสังคม

• เด็กพิเศษที่ขาดทักษะทางสังคม ไม่ได้มีสาเหตุมาจากการพ่อแม่

• การอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดี ไม่ได้เป็นเครื่องรับประกันว่าเด็กจะมีพัฒนาการต่างๆอย่างมีความสุข

กิจกรรมการเล่น

• การเล่นเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งต่อการเรียนรู้ทักษะทางสังคม

• เด็กจะสนใจกันเองโดยอาศัยการเล่นเป็นสื่อ

• ในช่วงแรกๆ เด็กจะไม่มองเด็กคนอื่นเป็นเพื่อน  แต่เป็นอะไรบางอย่างที่น่าสำรวจ สัมผัส ผลัก ดึง

ยุทธศาสตร์การสอน

• เด็กพิเศษหลายๆคนไม่รู้วิธีเล่น  ไม่รู้ว่าจะเล่นอย่างไร

• ครูเริ่มต้นจากการสังเกตเด็กแต่ละคนอย่างเป็นระบบ

• จะบอกได้ว่าเด็กมีทักษะการเล่นแบบใดบ้าง

• ครูจดบันทึก

• ทำแผน IEP

การกระตุ้นการเลียนแบบและการเอาอย่าง

• วางแผนกิจกรรมการเล่นไว้หลายๆอย่าง

• คำนึงถึงเด็กทุกๆคน

• ให้เด็กเล่นเป็นกลุ่มเล็กๆ 2-4 คน

• เด็กปกติทำหน้าที่เหมือน “ครู” ให้เด็กพิเศษ

ครูปฏิบัติอย่างไรขณะเด็กเล่น

• อยู่ใกล้ๆ และเฝ้ามองอย่างสนใจ

• ยิ้มและพยักหน้าให้ ถ้าเด็กหันมาหาครู

• ไม่ชมเชยหรือสนใจเด็กมากเกินไป

• เอาวัสดุอุปกรณ์มาเพิ่ม เพื่อยืดเวลาการเล่น

• ให้ความคิดเห็นที่เป็นแรงเสริม

การให้แรงเสริมทางสังคมในบริบทที่เด็กเล่น

• ครูพูดชักชวนให้เด็กร่วมเล่นกับเพื่อน

• ทำโดย “การพูดนำของครู”

ช่วยเด็กทุกคนให้รู้กฎเกณฑ์

• ไม่ง่ายสำหรับเด็กพิเศษ

• การให้โอกาสเด็ก

• เด็กพิเศษต้องเรียนรู้สิทธิต่างๆเหมือนเพื่อนในห้อง

• ครูต้องไม่ใช้ความบกพร่องของเด็กพิเศษเป็นเครื่องต่อรอง

2. ทักษะภาษา

การวัดความสามารถทางภาษา

• เข้าใจสิ่งที่ผู้อื่นพูดไหม

• ตอบสนองเมื่อมีคนพูดด้วยไหม

• ถามหาสิ่งต่างๆไหม

• บอกเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นไหม

• ใช้คำศัพท์ของตัวเองกับเด็กคนอื่นไหม

การออกเสียงผิด / พูดไม่ชัด

• การพูดตกหล่น

• การใช้เสียงหนึ่งแทนอีกเสียง

• ติดอ่าง

การปฏิบัติของครูและผู้ใหญ่

• ไม่สนใจการพูดซ้ำหรือการออกเสียงไม่ชัด

• ห้ามบอกเด็กว่า  “พูดช้าๆ”   “ตามสบาย”   “คิดก่อนพูด”

• อย่าขัดจังหวะขณะเด็กพูด

• อย่าเปลี่ยนการใช้มือข้างที่ถนัดของเด็ก

• ไม่เปรียบเทียบการพูดของเด็กกับเด็กคนอื่น

• เด็กที่พูดไม่ชัดอาจเกี่ยวข้องกับการได้ยิน

ทักษะพื้นฐานทางภาษา

• ทักษะการรับรู้ภาษา

• การแสดงออกทางภาษา

• การสื่อความหมายโดยไม่ใช้คำพูด

พฤติกรรมตอบสนองการแสดงออกทางภาษา

ความรับผิดชอบของครูปฐมวัย

• การรับรู้ภาษามาก่อนการแสดงออกทางภาษา

• ภาษาที่ไม่ใช่คำพูดมาก่อนภาษาพูด

• ให้เวลาเด็กได้พูด

• คอยให้เด็กตอบ (ชี้แนะหากจำเป็น)

• เป็นผู้ฟังที่ดีและโตต้อบอย่างฉับไว (ครูไม่พูดมากเกินไป)

• เด็กไม่ได้เรียนรู้ภาษาจากการฟังเพียงอย่างเดียว

• ให้เด็กทำกิจกรรมกลุ่ม เด็กพิเศษได้มีแบบอย่างจากเพื่อน

• กระตุ้นให้เด็กบอกความต้องการของตนเอง (ครูไม่คาดการณ์ล่วงหน้า)

• เน้นวิธีการสื่อความหมายมากกว่าการพูด

• ใช้คำถามปลายเปิด

• เด็กพิเศษรับรู้มากเท่าไหร่ ยิ่งพูดได้มากเท่านั้น

• ร่วมกิจกรรมกับเด็ก

การสอนตามเหตุการณ์
(Incidental Teaching)

3. ทักษะการช่วยเหลือตนเอง

            เรียนรู้การดำรงชีวิตโดยอิสระให้มากที่สุด

การกินอยู่ 

การเข้าห้องน้ำ 

การแต่งตัว 

กิจวัตรต่างๆในชีวิตประจำวัน

การสร้างความอิสระ

• เด็กอยากช่วยเหลือตนเอง

• อยากทำงานตามความสามารถ

• เด็กเลียนแบบการช่วยเหลือตนเองจากเพื่อน เด็กที่โตกว่า และผู้ใหญ่

ความสำเร็จเป็นสิ่งสำคัญ

• การได้ทำด้วยตนเอง

• เชื่อมั่นในตนเอง

• เรียนรู้ความรู้สึกที่ดี

หัดให้เด็กทำเอง

• ไม่ช่วยเหลือเกินความจำเป็น (ใจแข็ง)

• ผู้ใหญ่มักทำสิ่งต่างๆให้เด็กมากเกินไป

• ทำให้แม้กระทั่งสิ่งที่เด็กสามารถทำได้เองหากให้เวลาเขาทำ

• “ หนูทำช้า ”  “ หนูยังทำไม่ได้ ”

จะช่วยเมื่อไหร่

• เด็กก็มีบางวันที่ไม่อยากทำอะไร , หงุดหงิด , เบื่อ , ไม่ค่อยสบาย

• หลายครั้งเด็กจะขอความช่วยเหลือในสิ่งที่ได้เรียนรู้ไปแล้ว

• เด็กรู้สึกว่ายังมีผู้ใหญ่ที่พึ่งได้ แต่ต้องได้รับความช่วยเหลือเฉพาะสิ่งที่เด็กต้องการ

• มักช่วยเด็กในช่วงกิจกรรม

ลำดับขั้นในการช่วยเหลือตนเอง

• แบ่งทักษะการช่วยเหลือตนเองออกเป็นขั้นย่อยๆ

• ย่อยงาน

• เรียงลำดับตามขั้นตอน

การเข้าส้วม

1.เข้าไปในห้องส้วม

2.ดึงกางเกงลงมา

3.ก้าวขึ้นไปนั่งบนส้วม

4.ปัสสาวะหรืออุจจาระ

5.ใช้กระดาษชำระเช็ดก้น

6.ทิ้งกระดาษชำระในตะกร้า

7.กดชักโครกหรือตักน้ำราด

8.ดึงกางเกงขึ้น

9.ล้างมือ

10.เช็ดมือ

11.เดินออกจากห้องส้วม

การวางแผนทีละขั้น

• แยกกิจกรรมเป็นขั้นย่อยๆให้มากที่สุด

สรุป

• ครูต้องพยายามให้เด็กทำสิ่งต่างๆด้วยตนเอง

• ย่อยงานแต่ละอย่างเป็นขั้นๆ

• ความสำเร็จขั้นเล็กๆนำไปสู่ความสำเร็จทั้งมวล

• ช่วยให้เด็กมีความมั่นใจในตนเอง

•  เด็กพึ่งตนเองได้ รู้สึกเป็นอิสระ

4. ทักษะพื้นฐานทางการเรียน

เป้าหมาย

• การช่วยให้เด็กแต่ละคนเรียนรู้ได้ 

• มีความรู้สึกดีต่อตนเอง

• เด็กรู้สึกว่า “ฉันทำได้”

• พัฒนาความกระตือรือร้น อยากรู้อยากเห็น

• อยากสำรวจ อยากทดลอง

ช่วงความสนใจ

• ต้องมีก่อนการเรียนรู้อื่นๆ

• จดจ่อต่อกิจกรรมในช่วงเวลาหนึ่งได้นานพอสมควร

การเลียนแบบ

การทำตามคำสั่ง คำแนะนำ

• เด็กได้ยินสิ่งที่ครูพูดชัดหรือไม่

• เด็กเข้าใจคำศัพท์ที่ครูใช้หรือไม่

• คำสั่งยุ่งยากซับซ้อนไปหรือไม่

การรับรู้ การเคลื่อนไหว

ความจำ

• จากการสนทนา

• เมื่อเช้าหนูทานอะไร

• แกงจืดที่เรากินใส่อะไรบ้าง

• จำตัวละครในนิทาน

• จำชื่อครู เพื่อน

• เล่นเกมทายของที่หายไป

วางแผนการเตรียมพื้นฐานทางวิชาการ

- จัดกลุ่มเด็ก

- เริ่มต้นเรียนรู้โดยใช้ช่วงเวลาสั้นๆ

- ให้งานเด็กแต่ละคนอย่างชัดเจนว่าต้องทำที่ไหน

- ติดชื่อเด็กตามที่นั่ง

- ใช้อุปกรณ์ที่เด็กคุ้นเคย

- บันทึกว่าเด็กชอบอะไรที่สุด

- รู้ว่าเมื่อไหร่จะเปลี่ยนงาน

- มีอุปกรณ์ไว้สับเปลี่ยนใกล้มือ

- เตรียมทุกอย่างให้พร้อมก่อนเด็กมาถึง

- พูดในทางที่ดี

- จัดกิจกรรมให้เด็กได้เคลื่อนไหว

- ทำบทเรียนให้สนุก

Activity

       -ชมวิดิโอเกี่ยวกับการเรียนรวม
       -แสดงตัวอย่างกรณีเด็กพิเศษใส่เสื้อกันเปื้อนไม่ได้

Apply
      เด็กแต่ละคนมีความแตกต่างกัน การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ควรคำนึงถึงความต้องการของเด็ก พัฒนาการ และ วุฒิภาวะเพื่อให้เด็กเกิดการเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพ

Teaching Method
     บรรยาย อธิบาย เกี่ยวกับคำตอบ พร้อมทั้งสอดแทรกคุณธรรมจริยธรรมในการใช้ชีวิตประจำวัน

Assessment
   Place : บรรยากาศในห้องเรียนเหมาะสมต่อการเรียนรู้ อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ไม่พร้อมใช้งาน
   My self : เข้าเรียนตรงต่อเวลา แต่งกายเรียบร้อย
   Classmate : ให้ความร่วมมือในการตอบคำถาม ยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่น
   Instructor : เข้าสอนตรงเวลา แต่งกายสุภาพ เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับนักศึกษา